Δωρεάν IQ TEST αριθμητικού τύπου

Το τεστ IQ με αριθμούς αποτελείται από 15 δοκιμασίες ευφυίας. Σε κάθε ερώτημα σας δίνονται μια ακολουθία με αριθμούς στην οποία κάποιο αριθμός της διαφέρει από τη λογική σύνδεση που υπάρχει μεταξύ των άλλων και πρέπει να αφαιρεθεί. Η διάρκεια του τεστ είναι απεριόριστη και το μέγιστο σκορ που μπορεί να επιτευχθεί είναι 170 IQ στην κλίμακα Wechsler, αποτέλεσμα που επιτυγχάνει ένας στους 652,598+. Οι ερωτήσεις γίνονται προοδευτικά πιο δύσκολες. Αν για κάποιο λόγο σας δυσκολέψει κάποια ερώτηση παραπάνω, προχωρήστε στην επόμενη και την εξετάζετε στο τέλος. Ακολουθούν σύντομες πληροφορίες περί των θεωριτικών προσεγγίσεων της νοημοσύνης και στη συνέχεια ακολουθούν 3 λυμένα παραδείγματα και ο τρόπος με τον οποίον θα δώσετε τις απαντήσεις.

Η νόηση είναι η ψυχική λειτουργία μέσω της οποίας ορίζονται τα όρια και οι συναρτήσεις πραγμάτων, προσώπων, καταστάσεων, γεγονότων. Ως η κατεξοχήν γνωστική λειτουργία, η «έσις του νέου» συγκρίνει, συνδυάζει, αναλύει, γενικεύει, συστηματοποιεί, ελέγχει, σχηματίζει έννοιες, εκφέρει κρίσεις και διατυπώνει συλλογισμούς οικοδομώντας κάτι καινούριο στη βάση εποπτικών και παραστατικών στοιχείων.

Ο βαθμός της νόησης δεν είναι ίδιος για όλα τα άτομα διότι οι ιδιότητες της νόησης έχουν διαφορετικό βαθμό πληρότητας σε αυτά. Η ανεξαρτησία της νόησης δίνει το μέτρο της πρωτοτυπίας και της αυτονομίας του πνεύματος, η ευρύτητα καλύπτει δημιουργικά πολλούς τομείς, η βαθύτητα εμφανίζει την ικανότητα της νόησης να εισχωρεί στην ουσία των πραγμάτων, η ευστροφία επανατοποθετεί και εξετάζει τα προβλήματα υπό νέες οπτικές γωνίες, η ταχύτητα της νόησης αποκαλύπτεται στην υλοποίηση ιδεών, στη λήψη ταχέων αποφάσεων και στην εύρεση πρόσφορων λύσεων σε χρονίζοντα ή επείγοντα προβλήματα. Η ακολουθία της νόησης τέλος φανερώνεται στην ικανότητα της να θεμελιώνει με αυστηρή συνέπεια τους ισχυρισμούς της.

Τα άτομα διαφέρουν μεταξύ τους στην ικανότητά τους να κατανοούν σύνθετες ιδέες, να προσαρμόζονται αποτελεσματικά στο περιβάλλον, να μαθαίνουν μέσω της εμπειρίας τους, να εμπλέκονται σε ποικίλες μορφές συλλογισμού και να αντιμετωπίζουν προβλήματα μέσω της σκέψης. Η ικανότητα προς νόηση η οποία είναι έμφυτη στον άνθρωπο καλείται νοημοσύνη. Η νοημοσύνη αποτελεί μία σύνθετη έννοια, που η κατανόησή της μπορεί να γίνει μέσω των εξωτερικών εκδηλώσεων και αποτελεσμάτων της. Οι ορισμοί της νοημοσύνης αποτελούν προσπάθειες διευκρίνισης και οργάνωσης αυτού του σύνθετου φαινομένου. Καθώς η γνώση μας για τη νοημοσύνη αυξάνει και επεκτείνεται, η αρχική αντίληψη της νοημοσύνης ως μιας τεράστιας αποθήκης πληροφοριών έχει αντικατασταθεί από την αντίληψη ότι η νοημοσύνη αποτελεί μια σειρά δομών αλληλοσυνδεόμενης γνώσης, ένα δίκτυο διαδραστικών αλληλοσυσχετίσεων.

Η έννοια της νοημοσύνης έχει χρησιμοποιηθεί σε διαφορετικές χρονικές περιόδους και πολιτισμούς. Ο Πλάτωνας ορίζει τη νοημοσύνη ως «τάχος μάθησης». Κάτω από την έννοια αυτή ο Πλάτωνας και ο Αριστοτέλης έθεσαν τα τρία συστατικά του νου και της ψυχής: τη νόηση, το συναίσθημα και τη βούληση. Ο Πλάτωνας μάλιστα στη «Φαίδρα» παρομοιάζει τη λειτουργία αυτή με την παράσταση ενός ηνίοχου (η νόηση) που κρατά τα ηνία δυο αλόγων που σέρνουν το άρμα, το συναίσθημα δηλαδή και τη βούληση. Ο ηνίοχος καθοδηγεί και διευθύνει, ενώ τα άλογα προσφέρουν την κινητήρια δύναμη. Ο σημερινός όρος νοημοσύνη (intelligence) προέρχεται από τον όρο «intelligentia» που χρησιμοποίησε ο Κικέρωνας για να αποδώσει τον ελληνικό όρο «νους» και τον όρο «ingenium» σημαίνει φυσική προδιάθεση ή ικανότητα.

Οι ακαθόριστες αντιλήψεις μας για την έννοια της νοημοσύνης σε προηγούμενες κοινωνίες διαφωτίζονται από την εμπειρία διαμέσου των αιώνων. Οι Αρχαίοι Έλληνες και οι Ρωμαίοι διαπίστωσαν, όπως κι εμείς, ότι οι άνθρωποι διαφέρουν ως προς την ικανότητά τους να μαθαίνουν, να σκέφτονται, να αιτιολογούν, να επιλύουν προβλήματα και γενικά να παράγουν τη σωστή ιδέα. Ως εκ τούτου, η έννοια της νοημοσύνης χρησιμοποιήθηκε από τους Αρχαίους Ρωμαίους με τον ίδιο σχεδόν τρόπο που χρησιμοποιείται και σήμερα. Ως προς την ομοιότητα με τη σύγχρονη απόδοση του όρου, πριν περίπου 2.500 χρόνια η έννοια αυτή ήταν σαφώς προσδιορισμένη από τον Κομφούκιο, ο οποίος θεωρούσε ότι η νοημοσύνη αναφέρεται στην ύπαρξη εξαιρετικού εγκεφάλου και γρήγορου νου, που υποδηλώνει την ταχύτητα της νοητικής λειτουργικότητας και υποστηρίζεται από τις πιο σύγχρονες πειραματικές μελέτες. Επίσης, ο Κομφούκιος έδωσε έμφαση στην αισθητηριακή διάκριση, που αφορά στην ποιότητα των αισθητηρίων οργάνων να προσλαμβάνουν πληροφορίες και να τις χρησιμοποιούν, για να διακρίνουν μεταξύ διαφορετικών αρχών γενικής ισχύος. Ο Κομφούκιος κατηγοριοποίησε τα άτομα σε τρεις τύπους: ανώτερο, μέσο ή κατώτερο. Αυτή η ταξινόμηση παραπέμπει στην κατάταξη των ανθρώπων από χρυσό, ασήμι ή μπρούντζο κατά τον Πλάτωνα, κάτι που αντιστοιχεί σε διαφορές στη νοητική ικανότητα.

Ο γερμανός P. Hofstatter καθηγητής της ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Αμβούργου, συνοψίζει σε τέσσερις κατηγορίες τους υπάρχοντες ορισμούς, αναλόγως με τα στοιχεία, που υπογραμμίζουν: Πρώτον ορισμοί, οι οποίοι δέχονται, ότι πρόκειται για έμφυτη ικανότητα, για ομάδα έμφυτων στοιχείων, για ταλέντο το οποίο κατέχει ένα ον σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό (: η λέξη ευφυΐα άλλωστε, σύνθετο από το ευ και το φύομαι, που σημαίνει εσωτερική προίκα)∙ Δεύτερον ορισμοί, οι οποίοι τονίζουν ότι η ευφυΐα είναι η ικανότητα λύσεως συγκεκριμένων ή αφηρημένων προβλημάτων, ανταποκρίσεως σε νέα καθήκοντα και κυριαρχίας πάνω σε δυσχερείς καταστάσεις χάριν στη δυνατότητα προσαρμογής και στη χρήση των αναγκαίων κάθε φορά μέσων. Τρίτον ορισμοί, οι οποίοι ταυτίζουν την ευφυΐα και την ικανότητα για μάθηση και αξιοποίηση όλων των εμπειριών, οι οποίες αποκτήθηκαν Τέταρτον ορισμοί, οι οποίοι εξαίρουν την ευφυΐα ως έμφυτη ικανότητα, που εκδηλώνεται «στη σύλληψη, χρήση, ερμηνεία και δόμηση συσχετίσεων και νοητικών συναρτήσεων».

Ο Piaget ένας από τους πιο σημαντικούς και παράλληλα ουσιαστικούς αναμορφωτές στο χώρο της Ψυχολογίας, θεωρεί ότι η νοημοσύνη είναι η κατάσταση ισορροπίας προς την οποία τείνουν όλες οι διαδοχικές αισθησιοκινητικές και γνωστικές προσαρμογές καθώς και όλες οι, λειτουργικής φύσης ανταλλαγές του οργανισμού με το περιβάλλον του.

Οι Binet και Simon (1916) δίνουν πολύ ενδιαφέρουσες και συγκεκριμένες έννοιες για τη νοημοσύνη. Αναφέρουν ότι η νοημοσύνη ορίζεται από μία θεμελιακή ικανότητα και αν αυτή η ικανότητα απουσιάζει, υπάρχουν επιπτώσεις στην καθημερινή ζωή του ατόμου. Οι ουσιαστικότερες εκδηλώσεις της νοημοσύνης, κατά τους Binet και Simon, είναι η σωστή κρίση, η σωστή κατανόηση, ο σωστός συλλογισμός. Ισχυρίζονται ότι τον ουσιαστικότερο ρόλο στη ζωή του ατόμου, από όλες τις ικανότητες που αναφέρθηκαν, έχει αυτή της κριτικής σκέψης.

Ο Wechsler (1958), Αμερικάνος ψυχολόγος-ψυχομετρητής, όρισε τη νοημοσύνη ως τη γενική και σύνθετη ικανότητα του ανθρώπου να δρα σκόπιμα, να σκέφτεται λογικά και να αντιμετωπίζει με αποτελεσματικότητα τις απαιτήσεις του φυσικού και κοινωνικού περιβάλλοντός του.

Ο Terman (1916) χαρακτήρισε τη νοημοσύνη «ως την ικανότητα να σκεφτόμαστε αφηρημένα». Ο Burt (1955), την περιέγραψε, «ως μια σταθερή, κληρονομημένη, γνωστική ικανότητα», ενώ ο Estes (1982), υποστήριξε ότι αποτελεί «ένα χαρακτηριστικό της συμπεριφοράς, που καθορίζεται επίσης από τις γνωστικές λειτουργίες και τα κίνητρα».

Ο Gardner (1985) υποστήριξε ότι η νοημοσύνη δεν είναι μία ολική οντότητα, αλλά ένα σύνολο από σχετικά αυτόνομες ικανότητες, ταλέντα και νοητικές δεξιότητες.

Γενικότερα, η νοημοσύνη αποτελεί μία αρκετά σύνθετη νοητική λειτουργία, στην οποία υπεισέρχονται πολλοί παράγοντες, όπως η ικανότητα για απόκτηση νέων εμπειριών, η προσαρμογή σε νέες καταστάσεις και η αξιοποίηση της παλαιότερης εμπειρίας με σκοπό την αντιμετώπιση νέων δυσκολιών. Η έννοια της νοημοσύνης στη σύγχρονη εποχή συνδέεται µε την ικανότητα του ατόµου να κρίνει λογικά, να σκέφτεται µε αφαιρετικό τρόπο, να επιλύει νοητικά προβλήματα και να μαθαίνει γρήγορα. Σε βιβλίο των Snyderman και Rothman(1988), οι απαντήσεις πάνω από 600 ειδικών στο χώρο της Ψυχολογίας ως προς την έννοια της νοημοσύνης, συνέκλιναν στα εξής: το 99,3% συµφώνησε ως προς τη σπουδαιότητα της αφηρημένης και λογικής σκέψης, το 97,7% ως προς την ικανότητα επίλυσης προβλημάτων και το 96% ως προς την ικανότητα απόκτησης γνώσης. Σε γενικές γραμμές, η έννοια της νοημοσύνης μπορεί να οριστεί ως ένα σύστημα παραγόντων σκέψης και μνήμης, λειτουργιών ή διαδικασιών.

Κατά µία άλλη έννοια, η νοημοσύνη μπορεί να θεωρηθεί ως η ποσότητα και η ποιότητα της ανθρώπινης γνωστικής «εργαλειοθήκης», η οποία περιλαμβάνει βασικές γνωστικές λειτουργίες. Το περιεχόμενο και η ποιότητα αυτής της εργαλειοθήκης καθορίζεται από το βιολογικό υπόστρωμα, αλλά και από τις ευκαιρίες που το άτομο ψάχνει, αλλά και προσφέρει το περιβάλλον του για την απόκτηση χρήσιμων γνωστικών στρατηγικών. Υπό το ίδιο σκεπτικό, οι Humphreys (1989), Snow (1989), Snow και Lohman (1984) θεωρούν τη νοημοσύνη ως το αποκτηθέν ρεπερτόριο των διανοητικών και γνωστικών δεξιοτήτων που είναι διαθέσιμες σε ένα άτομο σε ένα συγκεκριμένο χρονικό σημείο. Απόσπασμα από τη Διπλωματική εργασία της Μορφάκης Α. Χριστίνας, Πανεπιστήμιο Πειραιώς 2011.

Δοκιμάστε το: IQ TEST | Braining.gr

Επιπλέον IQ test: